بی تحرکی دوران کودکی را جدی بگیریم

تیتروز/خراسان رضوی بی تحرکی دوران کودکی با آسیب زودرس قلبی مرتبط است و فعالیت بدنی سبک خطر را معکوس می کند.

تحقیق اخیر به رهبری دانشگاه بریستول انگلستان و دانشگاه فنلاند شرقی تاثیر مهم افزایش زمان بی تحرکی از کودکی تا بزرگسالی را بر سلامت قلب برجسته کرده است. به گفته کارشناسان، فعالیت بدنی سبک ممکن است به طور موثر خطرات مرتبط با بزرگ شدن قلب را کاهش دهد.

محققان به طور خاص هیپرتروفی بطن چپ را مورد بررسی قرار دادند، وضعیتی که با افزایش بیش از حد اندازه و توده قلب مشخص می شود و پیش زمینه ای برای مشکلات شدید سلامتی در بزرگسالان ازجمله حملات قلبی، سکته مغزی و مرگ زودرس است.

دانشمندان با ردیابی 1682 شرکت کننده از گروه کودکان دهه 90 دانشگاه بریستول از سنین 11 تا 24، متوجه افزایش نگران کننده رفتارهای بی تحرکی از 6 ساعت در روز در ابتدا به 9 ساعت در بزرگسالی شدند.

این افزایش در عدم تحرک با افزایش 40 درصدی توده قلب طی دوره هفت ساله مرتبط بود که نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی به سمت بزرگ شدن قلب است که بدون توجه به عوامل دیگری مانند چاقی یا فشار خون بالا رخ می دهد.

فعالیت بدنی ممکن است آسیب را جبران کند

با این حال، به نظر می رسد فعالیت بدنی سبک اثر محافظتی دارد. فعالیت بدنی سبک به طور متوسط سه تا چهار ساعت در روز به طور قابل توجهی افزایش توده قلب را تا 49 درصد کاهش داد و با افزایش عملکرد قلب مرتبط بود.

در حالی که فعالیت بدنی متوسط تا شدید نیز افزایش متوسط 5 درصد در اندازه قلب را نشان داد که تا حد زیادی، سازگاری فیزیولوژیکی طبیعی در نظر گرفته می شود.

شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می دهد بی تحرکی در دوران کودکی تهدید برای سلامتی است که باید جدی گرفته شود. باید تغییر پارادایم در نحوه نگاه ما به بی تحرکی دوران کودکی وجود داشته باشد زیرا شواهد به بمب ساعتی اشاره می کند.

زمان بی تحرکی در دوران کودکی به دوره هایی اطلاق می شود که کودکان درگیر حداقل فعالیت بدنی هستند که معمولاً شامل نشستن یا دراز کشیدن غیر از خواب و فعالیت هایی مانند تماشای تلویزیون، بازی های ویدیویی یا استفاده از سایر وسایل الکترونیکی می شود. افزایش رفتارهای بی تحرک در میان کودکان نگرانی فزاینده محسوب می شود زیرا با پیامدهای منفی مختلف سلامتی مرتبط است.

بی تحرکی با چاقی همراه است 

بی تحرکی طولانی در کودکان به دلیل مصرف کم انرژی با خطر بیشتر ابتلا به چاقی همراه است. همچنین می تواند بر سلامت متابولیک تاثیر بگذارد. گذشته از سلامت جسمانی، عدم تحرک طولانی مدت ممکن است بر سلامت روان تاثیر بگذارد و به مسایلی مانند اضطراب و افسردگی کمک کند.

علاوه بر این، عادات کم تحرکی در دوران کودکی می تواند در رشد مهارت های حرکتی و مهارت های اجتماعی که معمولاً در طول بازی فعال و تعامل با همسالان تقویت می شوند، اختلال ایجاد می کند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد صرف زمان بیش از حد در صفحه نمایش می تواند بر رشد شناختی و عملکرد تحصیلی تاثیر بگذارد که احتمالاً به دلیل کاهش مشارکت در فعالیت های محرک و مفیدتر است.

میزان بالای فعالیت بدنی متوسط تا شدید روزانه باید بخشی طبیعی از دوران کودکی و نوجوانی باشد، زیرا سلامت قلب و همچنین بهزیستی عمومی را بهبود می بخشد.

نتایج بر اهمیت افزایش فعالیت بدنی، به ویژه فعالیت متوسط و شدید، کاهش رفتار بی تحرکی و پیشگیری از اضافه وزن از دوران کودکی برای پیشگیری از بیماری های قلبی تاکید می کند.

نتایج این تحقیق در مجله اروپایی Preventive Cardiology منتشر شده است.

منابع

sciencedaily.com

uef.fi

earth.com

پایان خبر تیتروز